Category Archives: પ્રેમ

ફાયર એલાર્મ સાંભળ્યોઅને હું રૂમની બહાર નીકળી ગયોત્યારેએક વિચાર આવ્યો.તે મારા દિલમાં લગાડેલી પ્રેમનીઆગનો ફાયર એલાર્મ વાગ્યોએ તે સાંભળ્યો હશે?

આમ તો અજનબી છતાં થોડી ઓળખાણ હોયએ આંખોને આ આંખોની થોડી પીછાણ હોય ખોબલે ખોબલે ઉલેચી લે ભલે એ મારા શ્વાસોનેએ બહાને મારા શ્વાસને સ્પર્શની થોડી લ્હાણ હોય સવાર ઊગતા જ તારોડીયાને બસ જવા દીધાધરતીના ચંદરવાને એની થોડી તાણ હોય? લૂંટાવતી ફરે છે એ પુષ્પને,પંખી, પતંગાનેખોટું ઠર્યુ એ વિધાન પ્રેમની થોડી ખાણ હોય? ભલેને વર્તે […]

તમારી સાથે જ મારી તકદીર જોડાઇ હોય એવું લાગે છેતમારા જ ત્રાજવે મારી જિંદગી તોળાઇ હોય એવું લાગે છે મન બેચેન રહ્યા કરે છે તમારી મુલાકાત પછીતમારે જ આંગણ મારી પ્રીતડી ખોવાઇ હોય એવું લાગે છે પ્રત્યેક ક્ષણે મારો સાથ દીધો પડછાયા માફકતમારા જ પ્રતાપે મારી હિંમત ગવાઇ હોય એવું લાગે છે અહીં તમે, તહીં […]

તુ હરિયાળી ધરતી થઇશ તો હું અફાટ ગગન બનીશતુ જો થઇશ સુગંધી ફૂલ તો હું ગુલાબી અમન બનીશ લઇ જ ઇશ હાથ ઝાલીને આખી દુનિયાની નજરા સામેતુ જો થઇશ વરસતી વાદળી તો હું લહેરાતો પવન બનીશ થઇશ જો તુ સાગરનું મોતી, મારે મરજીવો બનવું પડશેધરીશ ક્યારેય જો મૃગલીનુ રૂપ, તો હું સુંદરવન બનીશ. બની શકે […]

એની તો વાત જ શી કરૂ? એને મહાન શિલ્પી દ્વારા કંડારાયેલી આરસની પ્રતિમા કહુ કે પછી કોઇ ચિત્રકાર દ્વારા અપાયેલા રંગોની છટા! એ તો ગુલાબની ખીલું-ખીલું થતી કળી પરના ઝકળના બુંદ જેવી છે. એને હું શ્રાવણના પહેલા વરસાદનું નામ આપું કે પછી કોઇ પાગલ કવિ દ્વારા રચાયેલી કવિતાના પ્રથમ શબ્દનું. જ્યારે તે પોતાના વાળની લટોને […]

તમને જોઇને વળે ફૂલોને પસીનોતેને ઝાકળનું નામ આપું તો કેવું? મુખડૂં ઢંકાય જો ફરફરતી લટોથીતેને ચંદ્રગ્રહણનું નામ આપું તો કેવું? મીઠડી બે વાત કરી ભીંજાવો હૈયાનેતેને શ્રાવણનું નામ આપું તો કેવું? તમારા જ સ્વપ્નમાં વીતે રાતલડીતેને જાગરણનું નામ આપું તો કેવું? હંમેશા ડૂબી જઉ નયનની ગહેરાઇમાંતેને વમળનું નામ આપું તો કેવું? સાન-ભાન ભુલાવું તમારા ઇશારેતેને […]

જિંદગીમાં પહેલી જ વાર કોઇ રૂપક ના જડ્યુંસાચું કહું છુ દોસ્તો, શબ્દ પર રૂપ ભારે પડ્યું નજરનું તીર આ દિલને જરા શું અડ્યુંપ્રેમનું ઘેન આ દિલોદિમાગ પર ચડ્યું સમય તો પળનો પણ નથી ઇશ્વર પાસેછતાં કેટલી નવરાશથી આ આરસનું નંગ ઘડ્યું મુઠ્ઠીભર પળોનો સાથ અને પછી અફાટ એકલતાએ જાણીને મારું આ કોમળ દીલ રડ્યું પરંતુ […]

તારા વિના હે સખી કેવું મારૂં જીવન હશેસળગતા રણની વચ્ચે તરસ્યુ એક હરણ હશે સદા બહાર વસંતમાં પર્ણો ખેરવતું વન હશેકે શબ્દોના તાલમેલ વિનાનુ નિરસ કવન હશે કોરમના સંગાથ વિનાનો શુષ્ક પવન હશેઅથવા ખંડેરમાં ફેરવાયેલ અનામી ભવન હશે બહારથી ઠરેલ, ભીતરથી જલતી અગન હશેચોક્કસ ધરતીની રહેમ નજર તરસતુ ગગન હશે

ખ્વાબોમાં આવીને તને જગાડી જઇશદિવસે પણ તને સપના દેખાડી જઇશ જિંદગીની કોઇ પળમાં જો ઉદાસ હોય તુંતારી એક મુસ્કાન માટે દુનિયાથી લડી જઇશ જીવનની ગ્રીષ્મમાં પણ નાચી ઊઠીશ હરણી થૈભીના શંખ-છીપલાથી તારો ખોબો ભરી જઇશ તારા જીવનનો મારગ ભલેને હો કાંટાળોપગ ઉપડશે એ પહેલા જ ફૂલો હું વેરી જઇશ એકાંતની પળમાં પણ એકાંત ન લાગે […]

પરદા પાછળ રહી સઘળું દેખે છે સનમગુલાબની આડમાં રહી ખુદ મહેકે છે સનમ હાથતાળી દઇ છટકી જઉ જો કોઇ વારછેક સપનામાં આવીને મને પકડે છે સનમ શરાબી નથી છતાં એક પછી એક ઊપાડુંનશાથી તરબતર જામમાં ઘળકે છે સનમ “હું ચાહું છુ તને, શું તુ ચાહે છે મને?”જવાબમાં બસ મીઠું મધુરુ મલકે છે સનમ રૂપ થકી […]